Als mijn kind slaat, dan doe ik het terug!
‘Ja als mijn kind andere kinderen slaat en ik heb hem hem al tigduizend keer gewaarschuwd, dan doe ik het terug! Dan doet hij het nooit meer!’
Van de week heb ik me weer eens in de deze aloude discussie gemengd. Hoe leer je een kind dat hij niet mag slaan? Door terug te slaan, want dan leert hij het heus wel af! Dat is nog steeds het antwoord wat veel moeders geven op deze vraag. En ik verbaas me daar zo over. Sterker nog, ik word daar zelfs een beetje pissig van.
Buiten het feit dat het wettelijk gezien niet mag, het is namelijk vastgelegd in de Kinderrechten, blijf het toch een beetje een gek verhaal.
Want hoe kan het nou zo zijn, dat wij als (over het algemeen weldenkende) volwassen mensen denken dat het OK is om een kind een ‘corrigerende tik’ te geven? Want zo leert hij dat dat niet mag?
Hoor je hoe ironisch het klinkt? ‘Ik geef mijn kind een tik, want daarmee leert mijn kind dat dat echt niet mag en dan luistert hij wel.
Tuurlijk, niet de eerste keer, maar als hij het blijft doen en niets helpt, ja dan is mijn laatste redmiddel om terug te slaan. Dan voelt hij dat het pijn doet en dan leert hij het echt wel af hoor.’
Een corrigerende tik werkt niet
Jammer joh, ten eerste is een kind tot 4 jaar nog niet in staat om zich te verplaatsen in een ander. Wat betekent dat hij niet begrijpt dat wanneer hij een ander bijt of slaat, dat dat pijn doet, simpelweg omdat hij dat zelf niet voelt.
Het feit dat hij wel pijn voelt als hij gebeten wordt, betekent nog steeds niet dat hij snapt dat wanneer hij iemand bijt dat dat óók zeer doet. Vergelijk het maar met een kind dat verstoppertje doet en alleen zijn handen voor zijn ogen doet: ‘Ik zie jou niet, dus jij kan mij ook niet zien’.
Het enige dat je kind ervan leert is dat je mag slaan als je het echt niet meer weet
Ten tweede, als je zelf een ‘pedagogische’ tik geeft, leer je je kind niets anders dan dat wanneer je echt niet weet hoe je het anders op moet lossen, je dan wel geweld mag gebruiken. Want tsja, mama doet dat ook. Je kind doet niet wat jij zegt, je kind doet wat jij doet!
En natuurlijk kreeg ik direct het tegenargument; ‘Nou nadat ik dat één keer heb gedaan, heeft hij het nooit meer gedaan, dus hij heeft het wel degelijk afgeleerd.’
Nou het kan inderdaad kloppen dat je kind het dan niet meer doet, maar dat komt niet doordat hij nu wel begrepen heeft dat hij een ander pijn doet en dat dat niet mag.
Nee, hij is simpel gezegd gewoon bang geworden. Echt inleven in de gevoelens van een ander, kan je pas vanaf een jaar of 8 verwachten.
Maar wat kun je dan wel doen als je kind slaat of bijt?
Dat gezegd hebbende, is het natuurlijk wel heel belangrijk dat je kind leert dat het niet mag. Reageer kort en duidelijk: ‘Dat mag niet! Kijk, je doet je broer pijn.’ Vervolgens kun je je kind leren hoe hij met woorden kan aangeven wat hij wil of juist wat hij niet wil. Is je kind zo boos dat hij daar (nog) niet toe in staat is? Zorg dan dat hij, eventueel met hulp van jou, de tijd en ruimte krijgt om af te koelen en rustig te worden.
Dus, lieve moeders van Nederland, stop met het excuus dat een corrigerende tik hét middel is. Dat is het niet! Punt.
Ben jij het me eens? Of zie jij het wellicht anders? Laat je het me weten in een reactie?
Meer weten? In deze video laat ik je zien waarom jouw kind alleen maar bozer wordt, terwijl jij hem juist probeert te kalmeren.
