‘Mam… ik baal ervan dat ik zo weinig tijd heb om buiten te spelen, met al dat huiswerk.’
Tsja… het leven van een middelbare scholier gaat niet over rozen.
Maar ik snap ‘m wel. Hij moet inderdaad vaak tegen zijn vrienden zeggen (die nog in groep 8 zitten), dat hij geen tijd heeft om mee te gaan.
Dus ik vroeg hem: ‘Pak je telefoon eens? Kijk eens hoe lang je gisteren op Tiktok heb gezeten?’
Hij keek en zei: '1 uur en 30 minuten.'
'Ok', zei ik, 'dat betekent dat je in die tijd óók met je vrienden had kunnen voetballen.
Maar je hebt de keuze gemaakt om onzinfilmpjes te kijken… '
Toen viel het kwartje wel.
Dus hoe leer je een kind verantwoordelijkheid te nemen?
Heel simpel. Door hem ook verantwoordelijkheid te geven.
Kijk, een jong kind kun je schermtijd meegeven. Jij bepaalt hoe vaak hij op de iPad mag, televisie mag kijken of wat al niet meer. En dat is op deze leeftijd ook prima en heel logisch.
Maar als je kind ouder wordt, krijg je daar steeds minder grip op.
Een kind van 15 lacht je uit, als je zegt dat hij maar een uurtje op zijn telefoon mag en dan verzint ie wel een manier om het stiekem te doen.
En eigenlijk is het ook goed dat je er minder grip op krijgt. Het hoort bij het loslaten. Als ie straks 18 is, kan je hem ook geen schermtijd meer geven. En zal hij toch echt zelf de keuze moeten maken tussen huiswerk of zijn telefoon.
Daarom is het belangrijk dat een kind stap voor stap moet leren om verantwoordelijk te worden voor zijn eigen gedrag.
Want hoe leer je een kind om verantwoordelijk te zijn? Door hem verantwoordelijkheid te geven. En hem te laten ervaren dat bepaalde keuzes ook bepaalde gevolgen hebben.
Maar let op, daar moet je niet pas mee beginnen als hij een puber is.
Sterker nog, Je kan daar niet vroeg genoeg mee beginnen.
Op iedere leeftijd, kan je je kind verantwoordelijk maken voor zijn eigen gedrag. Op zijn eigen niveau.
Heel simpel voorbeeld om te laten zien dat het echt al vanaf 2 jaar kan:
Als je kind expres zijn beker drinken omkiepert uit baldadigheid of boosheid, dan is het gevolg dat hij een doekje krijgt en het zelf moet opruimen.
(uiteraard zal je het zelf nog na moeten doen, wil je niet nog 3 weken een plakkerige vloer hebben, maar het gaat om het idee dat hij zelf de negatieve gevolgen van zijn eigen gedrag ervaart)
Het is belangrijk om je kind dit van jongs af aan al te leren, want als je kind klein is, heb jij veel meer invloed op het gedrag van je kind, dan wanneer hij ouder is.
Dit is de periode dat je kind nog dingen van je aanneemt en je een bepalende factor bent in het leven van je kind.
Nu kun je nog dreigen met straf, om iets gedaan te krijgen bij je kind, maar wat denk je dat een puber van 15 dan zegt/doet?
Precies.
Hoe ouder je kind wordt, hoe zelfstandiger hij wordt en hoe minder hij zich van je aan zal trekken en hoe meer hij zijn eigen keuzes zal maken.
Hoe fijn is het, als je kind dan al geleerd heeft dat hij verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag. En dat bepaalde keuzes ook bepaalde gevolgen hebben.
En als je dat wil bereiken, dan moet je daar NU iets mee doen. Nu je kind nog klein is.
Want NU heb je daar invloed op.
Misschien denk je nu wel: 'Dit is de periode dat je kind nog dingen van je aanneemt? Huh?? Mijn kind trekt zich nu al regelmatig niks aan van wat ik zeg…'
Let dan even op. Als je namelijk nu al het gevoel hebt, dat je kind volledig zijn eigen gang gaat, nergens naar lijkt te luisteren en je geen grip hebt op het gedrag van je kind… Hoe denk je dan dat dat zal gaan als hij een puber is?
Precies…
Maar geen nood, ik ga je erbij helpen.
In het webinar ‘Het perfecte gezin bestaat niet’ ga ik je precies laten zien hoe jij ervoor kan zorgen dat je kind beter naar je luistert, zonder dat je boos moet worden of moet dreigen met straf.
In dit webinar ga ik je laten zien hoe jij, extreem simpel, kunt afrekenen met die eeuwige strijd in huis.
Ben jij erbij?
Je kan je gratis aanmelden voor dit webinar via deze link >>>
