Treuzelen voor het slapen gaan, het avondritueel rekken, iedere avond is het weer strijd om je kinderen op bed te krijgen. Daar baal je van, want je wilt de dag zo niet afsluiten. Wat kun je hier nu aan doen?
LET’S GO CRYPTICAL 😉
De langste weg is vaak de kortste weg
En de kortste weg is vaak de langste weg
Het klinkt waarschijnlijk megavaag, maar ik ga het je uitleggen.
Om 19 uur ’s avonds ben je het zat. Misschien soms zelfs spuugzat. En niet alleen als het een rotdag was hoor, ook op gezellige dagen ben je blij dat het 19 uur is, de kinderen lekker naar bed gaan en jij de avond voor jezelf hebt. Volkomen logisch.
Je merkt dat je aan het einde van de dag gewoon moe bent. En je hebt geen puf meer voor allerlei geneuzel. Hup, tandenpoetsen, voorlezen en slapen.
Dat is jouw plan. Je kind denkt er alleen anders over. Die vond het best gezellig vandaag en wil het liefst dat de dag nog wat langer duurt. Dus dat tandenpoetsen moet niet ‘hup hup vlug’, maar daar doen we lekker lang over, want dan hoef ik nog niet naar bed.
Wat wij als ouders vaak doen is het bedritueel er doorheen jagen. We jutten de kinderen op, zeggen tig keer dat ze nu eens een keer op moeten schieten en dreigen dat we anders geen verhaaltje voorlezen.
Resultaat: chagrijnige ouders, huilende kinderen, waardoor jij nog chagrijniger wordt en je uiteindelijk na een hoop gedoe, bloedchagrijnig op de bank neerploft. WAAROM werken ze nou nooit eens mee!?
Door te kiezen voor de kortste weg, zul je merken dat je in de praktijk vaak uiteindelijk veel langer bezig bent, dan wanneer je direct al kiest om het nét even anders aan te pakken.
Veel ouders zeggen tegen mij: ‘Ik heb gewoon geen zin om iedere avond een spelletje te doen wie als eerste boven is, het kan toch ook een keer gewoon? Omdat ik het vraag?’
Tsja… in de ideale wereld zou dat zo gaan. Jij zegt: ‘We gaan naar bed’ en je kinderen zeggen ‘Ok mam’ en volgen jou braaf naar boven.
Maar ja, de ideale wereld bestaat nu eenmaal niet. Dus daarnaar streven is zinloos, gaat namelijk nooit gebeuren :).
Terwijl die weg die het langste lijkt, uiteindelijk in de praktijk veel korter blijkt te zijn. Want als jij tegen je kind zegt: ‘Wedden, dat ik eerder boven ben dan jij’ of er op een andere manier humor ingooit of er een spelletje van maakt, is je kind waarschijnlijk veel eerder bereid om mee te werken.
Het avondritueel zal soepeler en gezelliger verlopen, waardoor jij uiteindelijk moe, maar voldaan op de bank ploft.
It’s up to you 🙂
————————————————————————————————————————
Wil jij ook leren om op een andere manier naar het gedrag van je kinderen te kijken? Doe dan mee met de minicursus ‘Word weer de ouder die jij graag wil zijn’
