Mijn kind luistert niet - 20 tips die ervoor zorgen dat niet alles eindigt in een strijd

Waarom luistert je kind nou niet? Wat je ook doet, wat je ook zegt, je kind luistert voor geen meter. En soms word je daar helemaal gek van. Het maakt niet uit wat je uit de kast haalt, je kind gaat toch zijn eigen gang. Hij begint pas in actie te komen als jij boos wordt en gaat schreeuwen. En eerlijk gezegd werkt zelfs dat niet altijd.

In dit blog geef ik je 20 tips om ervoor te zorgen dat je kind beter naar je gaat luisteren.

Ik vertel je wat de redenen kunnen zijn dat je kind niet luistert én wat je kan doen om daar verandering in te brengen.

Maar let op; deze tips gaan alleen werken als je ook gaat begrijpen waarom je kind zich gedraagt zoals hij zich gedraagt. Want alleen dan leer je herkennen wat hij nodig heeft en hoe je dwars en lastig gedrag kunt ombuigen. Zo niet, dan blijven deze tips losse trucjes, die maar kortdurend werken.

Heel eerlijk? Als je ECHT wilt weten hoe jij ervoor kunt zorgen dat je kind beter gaat luisteren en je de rust en de gezelligheid terug wil brengen in huis...

Dan kun je alle tips die hieronder staan beter overslaan en  hier klikken - Want in deze Quickstart heb ik de 3 meest belangrijke en essentiële tips voor je verzameld, om ervoor te zorgen dat je kind beter luistert (die niet in dit blog staan vermeld)

Toch nieuwsgierig naar deze tips? Komen ze :)

⬇️

Tip 1 – Zorg dat je echt contact hebt met je kind

Soms roep je vanuit de keuken iets naar je kinderen. En ze luisteren niet… Dus roep je het nog wat harder. En ze luisteren nog niet… Dus raak je geïrriteerd en zeg je het nog harder. En ze luisteren nog niet… Vervolgens loop je boos de kamer in en houd je een relaas dat je er van baalt dat je alles 100x moet vragen en dat je kinderen nu nooit eens in 1x luisteren.

Maar de sleutel zit erin; weet je wel zeker dat je kind jou echt gehoord heeft? Wie heeft er geen kinderen die met open mond en starende ogen naar de tv zitten te kijken of die volkomen opgaan in hun spel?

”Zorg er dus eerst voor dat je zeker weet dat je kind je hoort, pas dan kun je weten of je kind niet naar je luistert of dat hij je niet heeft gehoord.”

Tip 2 – Blijf rustig

Zeg eens eerlijk. Als er iemand tegen jou staat te schreeuwen? Wat is dan jouw eerste reactie? Ga je dan keurig netjes naar die ander luisteren? Of steek je een denkbeeldige middelvinger omhoog en denk je, ‘zoek jij het even lekker uit’? Precies.

Je gaat niet beter luisteren als er iemand naar je schreeuwt. Dat heeft dus geen enkel effect. Of eigenlijk wel, maar dan een averechts effect. Er kunnen namelijk een aantal dingen gebeuren als iemand tegen je schreeuwt:

1. Je denkt: zoek het uit en je gaat je eigen gang
2. Je wordt zelf ook heel boos
3. Je voelt je klein worden en je voelt je in een hoek gedrukt

En dat geldt dus ook voor je kind. Net zoals jij het niet tof vindt als er iemand tegen je schreeuwt, net zomin vindt jouw kind het fijn als er tegen hem geschreeuwd wordt. Je bereikt het meest als je rustig blijft.

Tip 3 – Geef kleine en behapbare opdrachten

‘Doe je schoenen uit op de mat, hang je jas aan de kapstok en breng je tas even naar de keuken.’ Zomaar een zin die je kunt zeggen als je kind uit school komt. Of bij een jonger kind tijdens het ochtendritueel ‘Eerst even je gezicht wassen, dan je kleren aandoen en dan kom je naar beneden om te ontbijten.’ Nou, je kunt er donder op zeggen dat je kind 1 van die 3 opdrachten niet uitvoert.

Is dat onwil? Soms, zeker. Maar het is nog veel vaker onmacht. Veel jonge kinderen, kleuters en peuters kunnen zoveel opdrachten achter elkaar niet onthouden. En mochten ze het al wel kunnen onthouden, is de kans dat ze tussendoor afgeleid raken door iets veel leukers heel groot en zal je opdracht daarom niet uitgevoerd worden.

Zorg er dus voor dat je opdrachten klein en behapbaar zijn.

Tip 4 – Zorg dat je consequent bent en waarschuw niet eindeloos

Waarom luistert je kind pas na 35x vragen? Omdat je hem dus de kans geeft om het 35x niet te doen. Waarom zou je kind reageren als hij weet dat je het toch nog tig keer gaat vragen?

En als je tot 3 telt, waarom komt je kind dan altijd pas bij de derde tel? Omdat je kind dondersgoed weet dat er bij 1 en 2 nog helemaal niets gebeurt.

Je kind weet inmiddels (want het is al heel vaak zo gegaan) dat hij pas echt tot actie hoeft over te gaan als jij hysterisch wordt.

Nu denk je waarschijnlijk bij jezelf ‘Ja koekoek, als mijn kinderen in 1x zouden luisteren zou ik het niet niet zo vaak hoeven vragen!’ Ja, hè? Dat dacht je hè?

Op Instagram deel ik iedere dag tips om ervoor te zorgen dat jouw kind beter gaat luisteren, terwijl jij rustig blijft. Zodat je positief en relaxter in het ouderschap komt te staan en je meer geniet van de tijd met je gezin. Alle tips zijn gegarandeerd praktisch, nuchter, realistisch en met een vleugje humor. Volg @wow_opvoedcoaching

Het is voor je kind heel logisch dat jij alles 100 x herhaalt. Dat doe je namelijk altijd en ze weten ook precies wanneer het serieus wordt. Op dat moment ben je heel duidelijk en trek je een grens. Dus waarom ben je niet gewoon duidelijk vanaf het eerste moment? Nu wacht je met duidelijk zijn/schreeuwen totdat je volledig geïrriteerd bent en uit je stekker gaat. En dat is het moment dat je dus flipt en dingen gaat zeggen die je beter niet kunt zeggen en waar je achteraf van baalt.

”Als jij 35x nee moet zeggen, is dat je eigen schuld. Het betekent dat je kind dus de kans krijgt om keer op keer dezelfde vraag te stellen/te zeuren. Je laat het zelf zo ver komen. Trek eerder een grens, dat is zowel voor jou als je kind veel duidelijker.”

Maar je laat het zelf zo ver komen. Je kunt ook al veel eerder duidelijk zijn. Wanneer jouw interne thermometer nog niet tot het kookpunt is gestegen.

Ga niet loos lopen dreigen met allerlei maatregelen als je ze toch pas gaat uitvoeren als je écht kwaad bent. Zorg dat je je grenzen aangeeft en duidelijk laat weten wat je van je kinderen verwacht, vóórdat je dusdanig kwaad bent dat je het niet meer op een normale manier kunt doen.

En ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je vervalt heel snel toch in je oude patronen, juist als de stress toeslaat.

Tip 5 – Geef aan wat je wel wil

Niet op de bank springen, niet rennen in huis, niet stampen op de trap, niet… niet… Hoor je het jezelf zeggen? Je voelt je soms net een politieagent, gek word je ervan. En helpt het? Nee, het helpt NIET ;).

En dat is logisch. Kinderen horen het woordje niet vaak niet. Sterker nog, je brengt ze soms zelfs op ideeën. Denk maar eens niet aan een roze olifant… Waar dacht je aan? Precies!

Kinderen kennen, ook niet nadat je het al 33 keer verteld hebt, geen alternatieven voor hun gedrag. Ze kunnen zelf (nog) niet bedenken wat ze anders kunnen doen. Wanneer jij je kind vertelt wat hij allemaal niet mag, weet hij nog steeds niet wat hij dan wel kan doen. En dat zorgt ervoor dat je kind al heel snel toch weer in zijn oude gedrag vervalt en dus niet naar je luistert.

Formuleer het dus ook eens positief, voelt fijner en levert tegelijk veel meer op!

Tip 6 – Geef je kind inspraak en controle

Stel je eens voor dat je ’s ochtends beneden komt en je man heeft je kleding klaar gelegd (die gekke stippenjurk, die je eigenlijk weg had willen gooien) en je boterham gesmeerd (met hagelslag, terwijl jij net zo’n zin in kaas had). En als je daar dan iets van zegt, zegt je man: ‘Nou niet zo zeuren hoor, dan doe je morgen maar andere kleren aan en ik heb je brood nu al gesmeerd’.

Niet tof he, als iemand van alles voor je beslist.

Bij kinderen (en vooral bij peuters en kleuters) gebeurt dit iedere dag, misschien wel 10tallen keren. Jij bepaalt hoe laat jullie naar buiten gaan, jij bepaalt hoe laat hij fruit krijgt of een koekje, jij bepaalt of er wel of niet iemand mag komen spelen etc.

Je kind heeft daar weinig controle over. Maar net zoals ieder mens, heeft ook een kind, of liever gezegd, juist een kind, behoefte aan controle en zelfstandigheid. En als hij die niet krijgt, dan wordt hij dwars en gaat hij tegenstribbelen (lees: op de grond liggen, met de deuren slaan en zeggen dat je de stomste van de wereld bent).

Geef je kind ook af en toe eens een keuze (waar mogelijk). Moet je eens zien hoeveel dat scheelt. Daar voelt je kind zich belangrijk door, hij krijgt het gevoel dat het belangrijk is wat hij vindt.

”Door keuzes te bieden geef je je kind het gevoel dat het belangrijk is wat hij ergens van vindt. Je kind krijgt het gevoel dat hij mee mag/kan denken en ook iets te zeggen heeft. En precies dat gevoel zorgt ervoor dat je kind in de ‘meewerkstand’ komt.”

Het kan al zo simpel zijn als: ‘Ruim je je kamer voor of na het eten op?’ Het opruimen van de kamer staat niet ter discussie, dat moet gewoon gebeuren. Maar door je kind te laten kiezen wanneer hij het doet, ervaart hij het gevoel van controle en inspraak en zal hij veel eerder meewerken.

Download de GRATIS QuickStart en ontdek de 3 meest belangrijke tips die jij vandaag nog kunt toepassen om ervoor te zorgen dat je kind beter luistert.

Tip 7 – Zorg dat je verwachtingspatroon past bij de leeftijd en het karakter van je kind

‘Ja, hij snapt toch ook wel dat dat niet kan?’ ‘Ik heb al 10x gezegd dat hij niet in die kast mag komen, maar hij doet het toch’ ‘waarom doet hij toch altijd zo dwars’ ‘Laat hij nou alweer zijn beker vallen, als hij nou gewoon eens op zou letten’ Herkenbare uitspraken?

Ik heb mezelf er ook wel eens op betrapt dat ik de oudste (van toen 5) kinderachtig noemde… Zo voelde dat voor mij op dat moment ook, maar goed, ik vergat duidelijk dat hij ook nog een kind, een kleuter is.

We vergeten soms hoe klein onze kinderen zijn en dat je sommige dingen nog niet van je kind mag verwachten? Een jong kind overziet een situatie niet, handelt impulsief, uit enthousiasme en denkt niet na voordat hij iets doet.

We zouden dat wel graag anders willen, dat zou een hoop last schelen. Maar we vergeten regelmatig dat een kind gewoon een heleboel nog moet leren…

En zelfs als je je kind gewaarschuwd hebt of het gisteren en eergisteren en de dag daarvoor ook al gezegd hebt en je kind het echt zou moeten, dan kan een kind het op het moment suprême alsnog vergeten. Niet omdat hij niet naar je wil luisteren, maar puur omdat hetgeen wat zijn aandacht op dat moment trekt op dat moment belangrijker is dan jouw nee of jouw wijzende vingertje.

Natuurlijk, je kind moet het leren. Maar besef dat hij het nog moet leren.

Zorg er dus voor dat je verwachtingspatroon past bij de leeftijd en het karakter van je kind.

Tip 8 – Kom je eigen beloftes na

Ken je dat? Je kind wil graag een spelletje met je doen, maar het komt nu even niet lekker uit. Dus je zegt: ‘Na het eten doen we een spelletje’, dan kun je nu tenminste doorgaan. Maar na het eten ben je echt onwijs moe en besluit je om met elkaar een filmpje te kijken. Dat vindt ie tenslotte ook heel leuk. Als het bedtijd is zegt je kind opeens ‘Hee! We zouden toch nog een spelletje doen?’. ‘Dat doen we morgen, nu is het tijd om naar bed te gaan.’ En vervolgens wordt je kind heel boos. En krijg je hem met geen 10 paarden naar bed. Luistert je kind nu niet? Of kom jij je beloftes niet na?

En als dit regelmatig gebeurt, dan komt het moment dat je kind het vertrouwen in die beloftes gaat verliezen. Hij hecht er geen waarde meer aan en daarom blijft hij op het moment dat je hem probeert af te schepen zo drammen. Hij weet namelijk dat je belofte niet zoveel waard is.

Tip 9 – Zorg dat je lichaamstaal overeenkomt met je boodschap

WAT BEN JE TOCH EEN SCHATJE!!! Als je deze, op zich lieve zin, keihard schreeuwt naar je kind, zal de boodschap die bij hem binnenkomt toch zijn: ‘Oh, oh… mama is heel boos’. Hetzelfde geldt wanneer je heel lief en vriendelijk zegt: ‘Nee hoor, dat mag echt niet, ik ben echt heel boos op je’. De boodschap die je kind dan zal horen is ‘het valt wel mee…’.

Het gaat er namelijk niet eens zozeer om wát je zegt, maar vooral de manier waarop je het zegt. De blik in je ogen, je houding en de toon van je stem bepalen of de woorden die je zegt ook op de goede manier overkomen.

Wil je ergens een grens trekken, omdat iets écht niet mag, zorg er dan voor dat jouw hele lichaam en stem dat uitstralen.

Tip 10 – Geef je kind even de tijd

Dat vinden we logisch. Maar aan de andere kant verwachten we wel dat onze kinderen direct reageren als wij iets aan ze vragen. We zouden het liefste willen dat ze alles uit hun handen lieten vallen, om direct te doen wat jij wil.

Naast dat het niet altijd even praktisch is om direct te luisteren (als je gehaktballen staat te kneden) is het ook niet altijd even leuk. Je wil tenslotte zelf ook je bladzij even uitlezen, je appje afmaken of iets dergelijks.

Geef je kind dus de tijd om even af te maken waar hij mee bezig is. Wat heel goed helpt is om van te voren even aan te kondigen: ‘We gaan over 10 minuten naar school’ en vervolgens ‘Wil jij over 5 minuten je schoenen aan gaan trekken?’ en als het zover is ‘We gaan naar school, ga je je schoenen aantrekken?’

Let op; Je bent nu halverwege en je mag verder lezen...

Maar, als je ECHT wilt dat je kind beter gaat luisteren, dan kun je beter op de link hieronder klikken.

Daar heb je namelijk véél meer aan.

En het mooie is... het is niet alleen veel effectiever dan deze 20 tips het is ook nog eens helemaal gratis en kost je maar 5 minuten.

Nieuwsgierig? Klik hier... 

Tip 11- Je bent ouder, geen generaal

Let eens op hoe vaak je dingen tegen je kind zegt die lijken op: ‘Doe dit’, ‘Ga weg’, ‘Hou op’, ‘Doe eens rustig’ ‘Niet doen’ etc. etc. Als je niet beter wist, zou je denken dat je in het leger zat. Het gevaar van zoveel bevelen, opdrachten en verboden is dat het voor je kind zo gewoon wordt, dat hij op een gegeven moment niet alles meer hoort wat je zegt. Want iets wat je kind gewend is, valt niet meer op. Hij hoort de dingen waarvan hij denkt dat ze minder belangrijk zijn niet echt meer en doet daardoor niet wat je zegt.

”Wat standaard en gewoon is, valt niet meer op.” – Annelies Bobeldijk

Wil je dit voorkomen, is het belangrijk dat je minder vaak opdrachten en bevelen geeft.

Zorg ervoor dat je ze bewaart voor de momenten waarop het echt nodig is. De kans dat je kind dan luistert is dan veel groter!

Tip 12 – Gebruik humor en maak het leuk

Kinderen willen het liefst de hele dag spelen. Maak daar gebruik van, juist op de momenten dat je iets van je kinderen verwacht. Wanneer je van kleine dingen een grapje maakt of een spelletje, vindt je kind het veel leuker om mee te doen.

‘Kijken wie er eerder boven is, jij of mama!’ geeft een kind al veel meer reden om naar boven te racen, dan ‘Het is bedtijd, hup naar boven’.

Tip 13 – Zorg voor structuur, voorspelbaarheid en regelmaat

Het is een oude bekende, maar ook in dit geval; zorg voor structuur, voorspelbaarheid en regelmaat. Als je kind weet waar hij aan toe is en wat er van hem verwacht wordt, is de kans dat hij met je meewerkt veel groter.

Hetgeen je van hem vraagt is dan namelijk iets waar hij al van te voren rekening mee kan houden, in plaats van dat het hem overvalt.

Een planbord kan hierbij helpen. Je kind ziet dan in één oogopslag wat er gaat gebeuren die dag. Dit kan veel rust geven voor kinderen die erg hangen aan structuur en graag controle willen ervaren over hun dag.

Tip 14- Wees bereid je regels bij te stellen

Het is voor kinderen heel belangrijk om te weten waarom iets niet mag. Als ze de reden begrijpen van jouw ‘nee’, maakt dat het makkelijker voor hen om het te accepteren.

Soms zal je kind het echter niet accepteren en in discussie met je willen gaan over de regel. Waarschijnlijk zit het in je om direct te denken ‘Ik zei toch nee, einde discussie’. Maar in sommige gevallen is het de moeite waard om je kind de kans te bieden om over de regel in gesprek te gaan.

Laatst wilde onze oudste zoon (6 jaar) zijn bestuurbare auto meenemen naar bed. Automatisch zei ik: ‘Nee, die blijft beneden’. Mijn zoon werd boos en wilde weten waarom. Ik vertelde hem dat speelgoed niet in bed thuishoort en dat ik daarom wilde dat de auto beneden bleef. Mijn zoon zag ruimte en zei: ‘Mag de auto dan wel mee naar mijn kamer als ik hem naast mijn bed zet?’

In eerste instantie wilde ik vasthouden aan mijn standpunt, maar tegelijkertijd dacht ik, ‘Wat kan het eigenlijk voor kwaad?’ Ik maakte met hem de afspraak dat de auto echt naast zijn bed bleef staan en hij er niet meer mee mocht spelen. Mijn zoon beloofde dit en alles was opgelost. Hij was superblij dat zijn auto toch mee mocht en het probleem was direct over.

Hij vond het heel fijn dat er ook naar hem werd geluisterd. Sommige regels kun je best bijstellen, als je kind met goede argumenten komt.

Juist door op sommige momenten open te staan voor discussie, sta je sterker in je schoenen als je op andere momenten stevig vasthoudt aan je regel. Je kind weet namelijk dan dat er wel naar hem geluisterd wordt en dat je wel degelijk na wil denken of je de dingen ook anders kan aanpakken.

Ontdek in 5 minuten hoe jij er echt voor kunt zorgen dat je kind beter gaat luisteren (veel beter en effectiever dan al deze tips bij elkaar).

Download de GRATIS QuickStart hier.

Tip 15 – Stel alleen een vraag als het antwoord nee mag zijn

Op een vraag kun je een antwoord verwachten. En dat antwoord kan, kortgezegd, ja of nee zijn. Als het antwoord geen nee mag zijn, kun je beter geen vraag stellen maar een opdracht geven.

‘Wil je de tafel dekken?’ Je stelt een vraag en daar kun je een ‘nee’ op krijgen. Als je niet bereid bent dat te accepteren, kun je beter zeggen: ‘Timo, we gaan zo eten, dus ruim de tafel even op.’

Je hebt inmiddels al 15 tips gelezen. Maar weet je dat ik mijn allerbeste 3 tips voor je verzameld hebt in deze QuickStart? 

Je kunt het GRATIS downloaden via deze link >>>.

Tip 16 – Ga pas in gesprek als je kind voor rede vatbaar is

Je kind smijt met de deuren, stort zich ter aarde op de grond of barst in een gigantische huilbui uit. Kan zomaar gebeuren als je kinderen hebt.

Dit is NIET het moment om je punt te maken, je kind advies te geven, toe te spreken, op te voeden etc. Het enige wat je bereikt wanneer je kind zó boos of verdrietig is, is dat je kind alleen nog maar bozer, verdrietiger en zich onbegrepen voelt.

Als je op het moment dat je kind in zo’n bui is, verwacht dat je kind naar je gaat luisteren, dan kan ik je vast vertellen ‘It ain’t gonna happen’.

Vervelend, onhandig en lastig, maar leg je er vooral bij neer.

Geef je kind even de tijd om uit te razen en ga het gesprek pas aan als je kind weer voor rede vatbaar is. Alleen dan zal je echt iets bereiken bij je kind. Hij moet echt nog leren hoe hij  moet omgaan met zijn boosheid. Je kunt hem daar natuurlijk wel bij helpen (lees hier meer over hoe je je kind kunt helpen omgaan met zijn boosheid).

Tip 17 – Vermijd deze manieren van vragen stellen

De manier waarop je iets aan je kind vraagt kan er ook voor zorgen dat je kind niet mee wil werken. In het boek ‘How2talk2kids’ worden een aantal manieren van vragen stellen beschreven die eigenlijk alleen maar averechts werken. Ik deel ze even met je (en onder de infographic geef ik je nog een toelichting bij sommige manieren):

1. 
   
   1. 
      
      • Verwijten en beschuldigen
        • Let vooral op de woorden ‘altijd’ ‘nooit’, dat zijn woorden die vaak gebruikt worden om iemand iets te verwijten
        • Je kind denkt op dit moment: ‘Als ze toch denken dat ik nooit in 1x luister, dan doe ik het ook gewoon niet meer’
   2. 
      
      • Dreigen
        • Je kind wordt bang
        • Je kind denkt: ‘Nou ben benieuwd of ze dat ook echt doet, laat maar eens zien’
   3. 
      
      • In de slachtofferrol kruipen
        • Je kind voelt zich schuldig en denkt: ‘Oh.. het is mijn schuld dat mama zo doet’
        • Je kind denkt ‘Wat kan mijn moeder toch zeuren…’
   4. 
      
      • Waarschuwen
        • Denk aan tip 11
   5. 
      
      • Vergelijken
        • ‘Zie je wel, ik wist wel dat ze haar liever vinden’
        • Of je kind denkt: ‘Rotkind, zij doet alles beter’
   6. 
      
      • Cynisme en sarcasme 
        • De kans is groot dat je kind niet eens snapt wat je bedoelt
        • En als hij het wel snapt, dan voelt hij zich waarschijnlijk in de maling genomen
   7. 
      
      • Preken en moraliseren
        • Je kind denkt ‘blablabla’ (en ik moet eerlijk zeggen, terwijl ik het typ denk ik zelf ook ‘Blablabla’. Dus note to self: niet meer doen dit (ja, ook ik zeg dit soort dingen ook af en toe tegen mijn kinderen, dit voorbeeld is 100% autobiografisch)

Wil je de infographic downloaden in een pdf? Klik dan hier.

Tip 18 – Waardeer de momenten waarop je kind wel luistert

We zijn snel geneigd om de focus te leggen op de dingen die je niet wil. Daardoor is het heel gewoon geworden dat we, als ouders, steeds maar benoemen wanneer het kind niet luistert en dat je dat zo vervelend vindt. Aan de andere kant vergeten we vaak te benoemen wanneer het kind wel luistert, want dat vinden we gewoon. Zo hoort het nu eenmaal.

Om daar je waardering voor uit te spreken vinden we gek. Toch kan het heel erg helpen. Door af en toe eens even te zeggen: ‘Wat fijn dat je in 1x doet wat mama vraagt, dan kunnen we lekker opschieten en is er misschien zelfs nog wel tijd om een verhaaltje voor te lezen.’

Kleine moeite, maar het loont. Je kind zal namelijk sneller geneigd zijn om dat gedrag vaker te laten zien.

Tip 19 – Geef het goede voorbeeld

Je kind doet niet wat jij zegt, maar je kind doet wat jij doet.

Als je zelf regelmatig scheldt of vloekt, kun je verwachten dat je kind dit ook gaat doen. Kun jij je woede moeilijk onder controle houden, dan is het logisch dat je kind hier ook moeite mee heeft.

Jij bent namelijk het voorbeeld voor je kind, hij ziet wat jij doet en dat kopieert hij.

Dit betekent ook dat je eens eerlijk naar jezelf zou moeten kijken en daarbij de vraag stellen: ‘Luister ik zelf eigenlijk wel naar mijn kind?’ Heb je echt aandacht op het moment dat je kind iets vertelt? Of hoor je het aan, zeg je braaf ‘O, ja’ en roep je semi-enthousiast ‘Leuk…’?, terwijl je je Facebook doorscrollt of in de pan staat te roeren.

Heb échte aandacht voor je kind. Ik weet het, dit kan niet altijd en dit wil je niet altijd. En dat is prima. Maar zeg dan gewoon ‘Nu even niet, mama is even bezig, over een half uurtje wil ik naar je tekening kijken.’ Dat is eerlijker en duidelijker voor je kind, dan wanneer je met een half oog ‘prachtig’ roept.

Het klinkt een beetje zoetsappig en cliché, maar het is wel waar. Wat je geeft krijg je terug.

Luister naar je kind, leer begrijpen wat er in zijn koppie omgaat en heb oprechte aandacht.

Tip 20 – Wees realistisch

Tot slot, wees realistisch. Een kind is een kind en kinderen luisteren nu eenmaal niet altijd. En wees blij. Want van die extreem volgzame typetjes word je ook niet blij toch?

Als wij graag willen dat onze kinderen opgroeien tot zelfstandige, assertieve volwassenen die weten wat ze willen en voor zichzelf op durven komen, dan matcht dat niet met het beeld van een 100% gehoorzaam kind.

Want hoe kun je verwachten dat je kind als hij 18 is opeens voor zichzelf kan opkomen en eigen keuzes durft te maken, als hij in zijn hele kindertijd alleen maar volgzaam ja heeft mogen knikken?

Dat kan dus niet.

Als je kind niet luistert, betekent het tegelijkertijd dat hij zijn eigen keuzes leert maken (die wellicht niet altijd zo verstandig zijn) en voor zichzelf op aan het komen is. Prachtige eigenschappen voor de toekomst.

Dus ‘to keep in mind’ als je kind weer eens dwars is en niet luistert… Als ie 18 is (of 28…) komt alles goed!

Vond je dit interessant?

Ik heb nog iets veel interessanters voor je.

Want je kan nog tigduizend tips lezen om ervoor te zorgen dat je kind beter luistert, maar het werkt vaak allemaal maar eventjes.

Je hebt tenslotte al heel veel uitgeprobeerd, maar niets heeft tot nu toe echt een blijvend resultaat opgeleverd.

Daarom heb ik mijn beste 3 tips om ervoor te zorgen dat je kind beter gaat luisteren voor je verzameld in deze GRATIS QuickStart.