Coronavirus - Wat vertel je wel en wat vertel je niet aan je kind?
03 maart 2020 
3 min. leestijd

Coronavirus - Wat vertel je wel en wat vertel je niet aan je kind?

Coronavirus – Wat vertel je wel en wat vertel je niet aan je kind?

Het Corona virus houdt heel de wereld in zijn greep. Nuchter als ik ben, geloof ik nog steeds dat het wel los zal lopen. Maar gisteren werd bekend dat er een meisje van 5 in onze woonplaats besmet is met het Coronavirus. Dan komt het toch wel dichtbij en rijst gelijk de vraag: ‘Wat bespreek je nu wel en wat bespreek je nu niet met je kind over dit virus?’

Je wilt je kind niet bang maken, niet aan stemmingmakerij doen en geen slapende honden wakker maken, anderzijds wil je wel dat je kind weet wat er in de wereld speelt, eventueel wat hygiënische maatregelen treft en niet zomaar in de rondte niest 😉. En als het zo dichtbij komt als bij ons, gaat je kind er op school hoe dan ook over horen, dus is het belangrijk dat je als ouder weet wat je op welke leeftijd wél en niet vertelt aan je kind.

Daarom zet ik het even voor je op een rijtje:

Wat vertel je aan je kind over het Coronavirus?

0-2 jaar

Je kind heeft nog geen besef van de wereld om hem heen. Het heeft geen zin om dit met je kind te bespreken en het is belangrijk dat je kind geen ‘paniek’ meekrijgt.

2-4 jaar

Je kind kan nog geen onderscheid maken tussen wat echt is en wat niet echt is. Scherm je kind zoveel mogelijk af van negatief nieuws. Doordat je kind dus niet beseft wat echt is en wat niet, kan hij de dingen niet in het juiste perspectief plaatsen. Hij gaat zijn eigen invulling geven aan hetgeen wat hij hoort en dus kan hij zomaar denken dat je half dood gaat als je een keer moet hoesten. Je kunt natuurlijk wel uitleggen waarom je kind in zijn elleboog moet niezen en zijn handen moet wassen, maar laat het woord Coronavirus nog maar lekker achterwege.

4-6 jaar

Je kind betrekt in deze fase alles op zichzelf. Als er ergens anders iemand doodgaat aan het Coronavirus, dan kan dat dus ook bij hem gebeuren. Scherm je kind zoveel mogelijk af voor de ‘paniek’berichtgeving en stel gerust. Relativeer en nuanceer de berichtgeving, zodat je kind zich geen zorgen hoeft te maken.

Komt het Coronavirus in de buurt? Zorg dan dat je het wel bespreekt, want als je kind dingen hoort, maar niet kan plaatsen, gaat het zijn eigen leven leiden. Hij maakt in zijn hoofd de dingen dan veel groter dan ze daadwerkelijk zijn en kan dan angstiger worden dan nodig is. Benoem het belang van goede hygiëne, zodat de kans op besmetting kleiner wordt, maar maak er niet meer van dan een gewone griep.

6-10 jaar

Je kind krijgt veel meer mee, ook door zijn omgeving en op school. Het is niet meer mogelijk om je kind af te schermen en dat hoeft ook niet. Bespreek de situatie met je kind. Als jij namelijk vertelt hoe het echt zit, kan je kind zich geen ‘spookverhalen’ in zijn hoofd halen. Het is belangrijk dat je eerlijk bent over de feiten, maar blijft nuanceren en relativeren. Je kunt met je kind de situatie bespreken, maar zorg ervoor dat je in je communicatie rustig blijft en geen paniek zaait.

Conclusie?

Als het Coronavirus nog een ver-van-je-bed-show is, omdat er in de verste verte nog geen geval te bespeuren is in jouw omgeving, dan hoef je nog geen gesprek met je kind (tot 6 jaar) te voeren. Hij heeft er nog geen weet van en het heeft weinig meerwaarde om hem er deelgenoot van te maken. Hij gaat zich alleen maar zorgen maken en dat is (nog) nergens voor nodig. Met kinderen ouder dan 6 is het wel belangrijk om het gesprek te voeren, omdat ze veel meer meekrijgen.

Komt het virus dichter in de buurt, omdat er iemand besmet is in de buurt, dan is de kans groot dat je kind er hoe dan ook over gaat horen. En ondanks dat jij misschien denkt dat het wel los zal lopen, is het dan wel belangrijk dat je het even met je kind bespreekt. Kinderen kunnen namelijk nog niet relativeren en zullen de dingen groter maken dan ze zijn. Jij bent nodig om de berichtgeving voor hen in het juiste perspectief te plaatsen.

Maak jij je zelf zorgen over het Coronavirus? Probeer toch relaxt en nuchter te blijven als je kind in de buurt is. Ook als je het met een andere volwassene bespreekt. Kinderen horen meer dan je denkt en als ze voelen dat jij je zorgen maakt, gaan zij dat ook doen.

Over de schrijver
Mijn naam is Annelies Bobeldijk, opvoedexpert en dé coach voor ouders die ervan balen dat hun kind niet luistert en die iedere dag strijd in huis hebben over alledaagse dingen. Met mijn nuchtere kijk, wil ik je op een humoristische, praktische én realistische manier laten zien hoe jij ervoor kunt zorgen dat je kind beter luistert, terwijl jij rustig blijft.
Marja
Door

Marja

op 19 Feb 2022

Mijn man had onlangs weer Corona. Nu we sinds kort ouders zijn van een zesjarige zoon zat ik even in mijn haar te kriebelen van hoe en wat we wel en niet vertellen. Omdat mijn zoontje het woord niet goed verstond, noemt hij het "macarona" en dat klinkt als macaroni. De afstand en geen kusjes en knuffels vond hij wel lastig, maar verder gaat hij er goed mee om. We zeggen bij het niezen, nies maar in je ellenboog. En geven hem een zakdoekje voor zijn neus. En hij heeft op eigen verzoek een mondkapje (wil op zijn ouders lijken) die hij af en toe gebruikt. Verder hebben we het er niet echt over en mocht het ter sprake komen dan houden we het luchtig. Zo van "ah de buurvrouw" heeft ook "macarona" dus even afstand houden en alleen groeten.

Reactie plaatsen