Hier schrok ik van…
Er verscheen laatst een interview met mij op de website van RTL Nieuws. Super natuurlijk dat ze me weten te vinden en dat ik zo mijn missie de wereld in kan helpen.
En dat dat nodig is, dat is wel duidelijk. Want ik ben geschrokken van het aantal mensen dat daadwerkelijk van mening is dat het OK is om te schreeuwen tegen je kinderen.
‘Moeten ze maar luisteren…’
‘Er is vroeger heel vaak tegen me geschreeuwd en daar ben ik echt niet minder van geworden hoor…’
of
‘Ze zouden eens wat vaker moeten schreeuwen tegen die kinderen van nu, ze zijn tegenwoordig veel te veel verwend en vandaar dat zoveel kinderen ontsporen.’
Nu is dat laatste wel deels waar en krijgen veel kinderen te weinig grenzen mee, maar schreeuwen is niet de manier om ze die grenzen te leren.
En heus, je hoeft geen moeder Theresa te zijn, iedereen schreeuwt wel eens tegen zijn kinderen. Dat is vervelend maar geen wereldschokkende ramp.
Maar het zou niet een normale gang van zaken moeten zijn.
Want ik wil je eens twee situaties voorleggen:
Stel je hebt ruzie met je man/vrouw en hij gaat tegen je schreeuwen. Wat is jouw reactie dan? Ik denk niet dat je dan denkt: ‘O ja, schat, nu je het zo schreeuwt snap ik wat je bedoelt. Je hebt gelijk…’ Waarschijnlijk maakt het je alleen maar nog nijdiger, chagrijniger en kwader. Of juist verdrietig…
Je wilt niet dat iemand die van je houdt zo tegen je praat, toch?
Of stel je voor dat je baas tegen je zou schreeuwen, omdat hij vindt dat je iets niet goed hebt aangepakt. Dan zou je toch ronduit beledigd zijn? Wat denkt hij wel om zo tegen je te praten? Je voelt je in een hoek gedrukt, niet als volwaardig mens behandeld en je wordt boos/verdrietig of wat al niet meer.
Wat maakt nou dat we het wel ok vinden om als ouder tegen je kind te schreeuwen? Hoe komt het toch dat dit door zoveel mensen normaal gevonden wordt? En dat we daadwerkelijk denken dat ons kind daar wel van leert. En dat terwijl je zelf liever niet hebt dat er iemand tegen jou schreeuwt…
En ja, mensen die deze mening zijn toegedaan zullen nu ongetwijfeld zeggen: ‘Maar het werkt wel hoor, want daarna deed hij het niet meer.’ Maar de vraag is dan, waarom doet je kind het daarna niet meer? Juist… Omdat hij bang is voor jouw reactie. Niet omdat hij daadwerkelijk een moreel besef gekregen heeft hoor. En dat is toch niet wat je wil? Dat je kind bang voor je is?
Al deze reacties zorgen ervoor dat ik nog sterker voel dat ik mijn visie de wereld in moet slingeren. Want het feit dat zoveel mensen het normaal vinden om te schreeuwen, vind ik echt erg. En sneu voor alle kinderen die daar de dupe van zijn.
Nu denk ik te weten dat jij het wel met mij eens bent. Anders zou je mijn Insta niet volgen, mijn blogs niet lezen en mijn video’s niet bekijken. Dus ik ben blij dat jij daar anders in staat.
Maar tussen willen en doen zit nog wel een heel verschil. Lukt het jou ook om niet te schreeuwen tegen je kind? Of merk je dat je, ondanks dat je het echt niet wilt, toch vaak je geduld verliest en tegen je kinderen schreeuwt?
Dat is niet zo vreemd. Het is ook echt onwijs lastig om je geduld te bewaren als je kind niet luistert. Maar het kan wel anders. En ik wil jou daar graag bij helpen.
Doe mee met de cursus Geduld bewaren en leer in 5 dagen, met maar 10 minuten per dag, hoe jij relaxter kunt omgaan met het lastige gedrag van je kind.
Klik op deze link voor alle info over de cursus Geduld bewaren.
