Strijd aan tafel, want een kind dat niet wil eten, kan heel veel invloed hebben op een heel gezin. En dan hebben het natuurlijk over het feit dat je kind geen gezonde dingen wil eten, want poffertjes, pizza en patat gaan er altijd wel in.

Maar ja, je wil toch dat hij ook de broodnodige groente binnenkrijgt, dus doe je je uiterste best.

‘Kom op… nog 1 hapje.’

‘Hoe weet je nou dat je het niet lekker vindt? Je hebt niet eens geproefd! Je gaat niet eerder van tafel voordat je het geproefd hebt.’

‘Als je je bord niet leegeet, krijg je geen toetje.’

Als je niet uitkijkt, ben je de hele maaltijd bezig met het wel/niet eten van je kind. Je speelt vliegtuigje, je doet wedstrijdjes wie zijn bord als eerste op heeft en je probeert je kind ervan te overtuigen dat hij het echt heel lekker gaat vinden.

Laatst sprak ik een moeder die vertelde dat het zo ongezellig was, door steeds maar weer die strijd aan tafel. Ik vroeg haar hoe dat kwam en al gauw bleek dat moeder zich zorgen maakte om haar kind. Haar dochter at tijdens het avondeten bijna niets, behalve als het met een P begint.

Ze was bang dat ze niet genoeg vitamines en andere voedingswaarden binnen zou krijgen en ze vond het heel belangrijk dat haar dochter gezond zou eten.

Het gevolg was dat het steeds ongezelliger werd aan tafel.

Dochter weigerde te eten en papa/mama spoorden hun dochter steeds aan, tot grote irritatie van iedereen. Het ging alleen nog maar om het eten van dochterlief.

Gelukkig at het meisje overdag wel goed en kreeg ze tussendoor ook rauwkost aangeboden zodat ze toch gezonde dingen binnenkreeg.

Vraag jezelf eens af wat het resultaat is van het continu aansporen van je kind om te gaan eten

Ik vroeg moeder wat het resultaat was van het continu aansporen van haar dochter om te eten. Werkte het?

Moeder vertelde dat het resultaat was dat haar dochter hooguit 1 klein muizenhapje nam.

‘Het werkt dus niet’, concludeerde ik. ‘De sfeer aan tafel is slecht en het resultaat wat je ermee bereikt is hooguit 1 hapje.

Wat is dan de reden dat je het doet?’

Moeder schrok een beetje en zei: ‘Ja maar, ze moet toch eten?’

Hoe meer aandacht je besteedt aan het ‘niet eten’, hoe erger het wordt

Ik legde moeder uit dat er een heleboel bepaald wordt voor kinderen. Ouders bepalen hoe hun dag er uit ziet, wanneer ze naar bed moeten, waar ze naar toe gaan etc. Er zijn maar een aantal dingen waar een kind helemaal alleen zeggenschap over heeft.

En dat is onder andere hetgeen wat je kind in zijn mond stopt. Hij kan namelijk zelf bepalen wat hij eet en hoeveel hij eet, want (als het goed is) propt niemand het hem onder dwang in zijn mond.

Je kind is hier zelf de baas over en hoe meer aandacht jij hieraan besteedt, hoe meer jouw kind de kans kan grijpen om te laten merken dat hij daar toch echt zelf de baas over is.

En dus werkt het niet… het wordt een ‘welles-nietes spelletje’, waarin er eigenlijk alleen maar verliezers zijn. Want het wordt hoe langer hoe ongezelliger aan tafel.

Maar wat kun je dan wel doen?

‘Maar wat dan?’ vroeg moeder mij.

Ik vroeg haar wat er zou gebeuren als ze het eetgedrag van haar kind los zou laten en er even geen aandacht aan zou besteden.

‘Ja, dan eet ze niet’, vertelde moeder. ‘Precies’, zei ik, ‘dan eet ze niet. Maar ja, dat doet ze nu ook al niet! Je resultaat is dus exact hetzelfde, maar het is wél een stuk gezelliger aan tafel.’

Ik gaf haar het advies om het dus even los te laten, zorg eerst dat het weer gezelliger wordt aan tafel. Dat het avondeten weer een fijn familiemoment wordt, in plaats van een strijd.

Als je dat hebt bereikt, kun je daarna nadenken over manieren om je kind weer meer te laten eten. Stap voor stap… rustig aan.

Hoe het verder ging…

Anderhalve week later sprak ik moeder weer en ze vertelde dat ze tijdens het eten geen expliciete aandacht meer besteedde aan het eetgedrag van haar dochter. En het resultaat? Het was weer gezellig aan tafel! En…. haar dochter at gisteren (zonder aansporing) 5 happen!

Yeah!!

Wil je meer weten over het lastige gedrag van je kind? En waarom jij met jouw opmerkingen vaak precies het tegenovergestelde bereikt van wat je wíl bereiken?

Download dan het gratis e-book 'Ontdek hoe jouw kind de wereld ervaart' en ik ga het je precies laten zien.

Zodat je voortaan precies weet hoe je kan reageren als je kind dwars, boos of verdrietig is.