‘Hoe haal ik mijn kind uit zijn boze bui?’
Dat is de vraag die ik het meest krijg van ouders.
Logisch. Want dat zou enorm veel strijd schelen. Als je weet hoe je je kind weer rustig kan krijgen in een driftbui.
Je hebt al van alles geprobeerd.
De lieve manier. Je probeert je kind te troosten, je laat hem zien dat het niet nodig is om boos te worden, je probeert hem te helpen door aan te geven hoe hij de situatie anders had kunnen aanpakken... en ga zo maar door.
Maar ja, op een gegeven moment is je geduld op en roep je boos:
'Als het nou niet afgelopen is, mag je vandaag niet meer op de tablet!'
Maar je kind wordt er helaas niet rustiger van. Sterker nog, die driftbui wordt vaak alleen maar erger.
Hoe kan dat nou?
Luister je liever? Klik dan hieronder om de podcast te beluisteren die ik over dit onderwerp heb opgenomen.
Hoe komt het dat je kind alleen maar bozer wordt, als jij hem probeert te kalmeren?
Het is eigenlijk heel simpel.
Als we, als ouders, ons gaan verplaatsen in hoe ons kind zo'n situatie ervaart, is het opeens veel logischer en snap je waarom je kind reageert zoals hij reageert.
Een voorbeeld.
Stel je voor dat je net een uur in de keuken hebt gestaan en een heerlijke 'self-made-ovenschotel' in elkaar hebt geflanst.
Je wil het in de oven zetten, maar je struikelt over een babyborn die je dochter rond heeft laten slingeren. Het volgende moment vliegt je ovenschotel door de keuken en is de vloer bezaaid met jouw heerlijke, met bloed-zweet-en-tranen gemaakte ovenschotel.
Ok. Voel je 'm al? Hoe chagrijnig, nijdig en moedeloos je bent op dat moment?
Stel je dan voor dat je partner op dat moment de keuken in loopt en zegt:
'Kan gebeuren schat! Kom, dan maak je toch gewoon een nieuwe ovenschotel?'
Pardon??! Ik weet niet wat jij zou doen, maar ik denk dat ik zou flippen.
Toch is dit vaak wel wat we tegen onze kinderen zeggen.
Als er een beker limonade over zijn tekening valt, dan zeggen we:
'Nou, dan maak je toch gewoon een nieuwe?'
We willen ons kind motiveren en we hopen dat hij de moed niet opgeeft, maar in de praktijk pakt het totaal anders uit.
Nog een voorbeeld.
Stel je partner zou, terwijl je wanhopig naar je ovenschotel op de vloer kijkt, je een advies geven, hoe je de volgende keer kan voorkomen dat het weer gebeurt.
Hij zegt:
'Tsja liefie, misschien moet je volgende keer eerst even de vloer opruimen voordat je gaat koken.'
Denk je dat het helpt? Eh... nee.
Maar wat zeggen wij als ons kind zijn drinken omvalt op zijn tekening?
'Zet die beker dan ook wat verder op de tafel als je aan het tekenen bent!'
Denk je dat het helpt? Eh... nee.
Zie je, dat als je je verplaatst in je kind, je eigenlijk direct snapt dat dit soort opmerkingen helemaal niet helpend zijn. En dat je je kind daarmee niet uit zijn boze bui krijgt, maar hem alleen maar bozer maakt?
Wat kan je dan wel doen om je kind uit zijn driftbui te krijgen?
Ook dat is eigenlijk heel simpel.
Stel de vraag maar eens aan jezelf:
‘Wat heb ik nodig als ik boos of verdrietig ben?’
Want dat is hoogstwaarschijnlijk precies wat je kind ook nodig heeft.
Meer weten hierover? Download het gratis e-book ‘Ontdek hoe je kind de wereld ervaart’. Dan laat ik je zien hoe je je kan verplaatsen in je kind en kom je erachter waarom je vaak precies het verkeerde zegt als je kind boos of verdrietig is.
