Het is een fase - of toch niet?
'Ach ja, het is een fase hè… '.
Ik hoor het de ene moeder tegen de andere zeggen in de speeltuin van de week, nadat ze haar kind met geen mogelijkheid uit de speeltuin krijgt.
'Ach ja… gaat vanzelf wel weer voorbij', zegt de andere moeder terug.
Het is een fase… het is een fase…
Een zin die heel veel ouders zichzelf voorhouden, als het even niet lekker loopt.
- Als je kind om de haverklap driftig is.
- Als je kind voor geen meter luistert.
- Als je kind steeds dwarsligt en niet mee wil werken.
Maar weet je… ik ben vandaag even niet Mister Nice Guy (sowieso onmogelijk, maar Misses Nice Girl, bekt gewoon niet zo lekker).
Vandaag ben ik even de advocaat van de duivel.
Want weet je…
Het is een fase is echt de grootste flauwekul die er is.
Ja natuurlijk zijn sommige dingen tijdelijk van aard.
Een 2 jarig kind dat in de supermarkt krijsend op de grond ligt, dat is niet zo vreemd.
Vreemder wordt het als een kind van 10 krijsend op de vloer in de winkel ligt.
Ja… die dingen gaan voorbij.
Maar weet je wat het vervelende is… Dan komt er weer een nieuwe fase.
- Een dreumes ligt krijsend op de vloer en zegt nee
- Een peuter krijgt een eigen mening en is vaak boos
- Een kleuter is regelmatig dwars en werkt niet mee.
- Weer later krijgt je kind een grote mond, doet ie volledig waar hij zelf zin in heeft
- Op een ander moment is je kind onzeker, zit ie niet lekker in zijn vel en is hij snel geprikkeld
En bovenstaande is niet per sé in die volgorde trouwens.
Maar zie je wat ik bedoel?
De ene fase is nog niet voorbij of een nieuwe fase dient zich alweer aan.
En ondertussen ga jij zuchtend door al die fases heen, jezelf maar voorhoudend dat het een fase is en vanzelf wel weer voorbij gaat.
Niet doen dus!
Ga niet lijdzaam zitten afwachten tot het vanzelf over gaat.
Want als je nu al veel strijd met je kind hebt, terwijl hij nog relatief klein is.
Hoe denk je dan dat het zal gaan als je kind een puber is?
Dan kun je hem niet meer onder je arm op tillen uit de speeltuin en meenemen.
Dan win je het niet meer op 'macht'.
En pubers trekken sowieso al veel meer hun eigen plan, dus dan zal de strijd alleen nog maar toenemen.
En ondertussen komen jullie steeds verder van elkaar af te staan.
Het is een fase is dus niets meer en niets minder dan uitstel van executie
Als je wil dat het anders gaat, dan moet je in actie komen, zo simpel is het.
Maar je hoeft het niet alleen te doen.
In het webinar 'Het perfecte gezin bestaat niet' ga ik jou laten zien hoe jij de gulden middenweg kunt vinden tussen autoritair opvoeden en pamperen.
Want je kunt liefdevol opvoeden, zonder zoetsappig gedoe
En je kunt duidelijk zijn, zonder gelijk een politieagent te zijn.
Zie ik jou daar?
Je kunt je gratis aanmelden via deze link >>>