'Welke straf ik ook probeer - het lijkt wel of ik 'm nergens mee kan raken.'
Van de week sprak ik een moeder die aangaf dat haar zoontje zó zijn eigen gang ging en zich niks van haar aantrok, dat ze het gevoel had dat ze de grip op hem volledig kwijt was.
En ze vroeg me welke straf nou eigenlijk het beste werkt bij een kind.
Want ze vertelde dat ze al de iPad had afgepakt, de voetbaltraining niet door had laten gaan, voor straf niet buiten spelen…
Stuk voor stuk dingen waar hij dol op is, maar denk je dat het werkte?
Hij haalde zijn schouders op en ging gewoon door.
En dan?
Dan zit je wel met een probleem…
Dan zit je wel met een probleem…
Want wat doe je als je de iPad al voor de hele week hebt afgepakt en hij gaat gewoon door?
Mag hij dan twee weken niet op de iPad?
Mag hij dan twee weken niet op de iPad?
Op een gegeven moment is het einde dan wel zoek…
Wat wil je bereiken met de straf?
Ik vroeg deze moeder wat het doel was van die straffen.
➡️ Is dat dat je je kind ergens mee wil raken?
➡️ Of wil je graag dat hij zijn gedrag verandert?
Want dat is het wat het doel moet zijn he… dat je kind zijn gedrag verandert.
De straf is een middel.
Wat nou als ik je vertel dat er ook andere middelen zijn, om datzelfde doel te bereiken?
Dat je er ook op een positieve, fijne manier voor kan zorgen dat het gedrag van je kind verandert.
Dat klinkt toch veel fijner dan dat je als een politieagent rondhobbelt?
Precies.
En je denkt nu waarschijnlijk, klinkt goed… maar hoe dan??
Ik ga het je allemaal vertellen in het webinar
'Het perfecte gezin bestaat niet - ontdek de gulden middenweg tussen autoritair opvoeden en pamperen'.
Ben jij erbij?
